พ่อแม่ผมก็เหมือนพ่อแม่ทั่วไป...รักลูกมาก...ไม่อยากให้ลูกลำบาก...
ชอบให้ผมเป็นลูกจ้างชั้นดี...ชอบให้ทำงานบริษัทใหญ่ๆ...ที่มั่นคง...
วันหนึ่งมีปราชญ์...ถามผมว่า...จะซื้อแขนซ้าย...ข้างที่ผมไม่ถนัด...1 ล้าน ผมขายไหม...
ผมบอก...บ้าเหรอพี่...ไม่เอา...ไม่เอา...ไม่ขายครับ...
แล้วถ้าพี่ขอซื้อแขนขวา...ข้างที่ผมถนัด...100 ล้าน...ขายพี่ไหม...
ผมยืนยัน...ไม่ขาย...เรื่องอะไรจะขาย…
ขายแล้วจะเล่นแบดมินตันยังไง...
ไม่เอาไม่ขาย...
ปราชญ์ท่านนั้นจึงบอกผมว่า...
นุก...นุกลองคิดดูนะ...
แขนขวาข้างหนึ่งเนี่ย...100 ล้าน...นุกยังไม่ขายพี่เลย...
แล้วนุกเอาตัวทั้งตัว...รวมทั้งหัวสมองที่พ่อกับแม่ส่งเรียนเนี่ย...
ไปให้เขาเช่า...เดือนละ 50,000...นุกคิดว่ามันคุ้มเหรอ?
ตัดขั่วหัวใจ!!!
ฟังเสร็จ...ผมแทบจะขาดใจอยู่ตรงนั้นเสียให้ได้...
ปราชญ์ท่านนี้...สอนให้ผมเห็นคุณค่าในตัวเอง...
แกบอกผมว่า...
นุกไปทำงานให้คนอื่น...8 ชั่วโมง
กับนุกเสียเวลาทำงานให้ตัวเอง 8 ชั่วโมง...เท่ากัน...
ถ้าค้าขายเป็น...หาเงินแป๊บเดียวก็ได้ 4 ถึง 5 หมื่น แล้ว ไม่กี่วันเอง...
มันต่างกันตรงไหนนุก...ปราชญ์แกบอกผมว่า...
ชีวิตเราออกไปทำงาน...
ก็คือ...การขาย…
มันขึ้นอยู่ที่ว่า...นุกจะขายอะไร...
ขายแรง...ขายสมอง...ขายของ...หรือ...ขายเวลา...
สุดท้ายก็คือ...การขาย...
มันขายกันคนละแบบแค่นั้นเอง…
ชีวิตและอนาคตของแต่ละคน...มันต่างกันแค่นี้เอง...
#กุนซือนุก
#กุนซือธุรกิจ
รู้รอบทิศ...พิชิตธุรกิจ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น